Σελίδες

Κυριακή 17 Νοεμβρίου 2013

Κάνει κρύο, καιρός για χοντρό πουλόβερ

Εδώ και μερικές εβδομάδες έχω ξεκινήσει μαθήματα πλεξίματος με βελόνες, με την Δέσποινα από το "Κουβαράκι"
Η Δέσποινα λοιπόν με μύησε στα μυστικά του πλεξίματος με βελόνες, μου έδωσε οδηγίες και σκέφτηκα να αρχίσω το πρώτο μου πλεκτό με τη βοήθειά της. 


Ξεφυλλίζοντας τα δεκάδες περιοδικά από τη συλλογή της, επέλεξα το παρακάτω σχέδιο από το περιοδικό "ΕΚΕΙΝΗ" και συγκεκριμένα από το τεύχος Σεπτεμβρίου 2013. Εκτός από το ότι είναι πανέμορφο, για τα δικά μου γούστα, φαίνεται ζεστό και άνετο, είναι και εύκολο στο πλέξιμο, γιατί χρησιμοποιούνται μόνο οι βασικές πλέξεις (καλή και ανάποδη). 


Διάλεξα ένα χοντρούτσικο νήμα σε γήινους τόνους, πήρα και κάτι γκουμούτσες βελόνες Νο 12 και Νο 10 σύμφωνα με τις οδηγίες του σχεδίου, και με την βοήθεια της δασκάλας μου με πολύ γοργό ρυθμό έχω φτάσει σχεδόν στη μέση. 


Το σχέδιο προτείνει το πλέξιμο του πουλόβερ να γίνει μονοκόματο, αλλά τα μανίκια μπορούν να πλεχτούν ξεχωριστά και να ενωθούν με το υπόλοιπο στο τέλος. Εγώ διάλεξα τον δύσκολο τρόπο (τρομάρα μου) και το πλέκω μονοκόματο. 


Το πλεκτό, ξεκινάει από την πλάτη, με τις βελόνες Νο 12 και πλέκουμε καλή και ανάποδη. Για το δικό μου μέγεθος (small) και το νήμα που έχω διαλέξει, έριξα 35 πόντους. Το μέτρημα το έκανα χρησιμοποιώντας ώς δείγμα ένα παρόμοιο πουλόβερ στα μέτρα μου.  Στο ύψος περίπου που ξεκινάει το στήθος (όπως φαίνεται στην πρώτη φωτογραφία), άλλαξα βελόνες (Νο 10) και έριξα 27 πόντους από την κάθε πλευρά για να σχηματιστούν τα μανίκια και συνεχίζω να πλέκω "φανταιζί" λάστιχο μέχρι να φτάσω στο ύψος της λαιμόκοψης, όπου θα κλείσω πόντους στο κέντρο για να τη σχηματίσω. 

Πλεονεκτήματα: 
  • Είναι εύκολο στην πλέξη. Στην αρχή μου φάνηκε κάπως παράξενο να πλέκω με τόσο μεγάλες βελόνες, αλλά συνήθισα πολύ γρήγορα. 
  • Είναι πολύ όμορφο και σίγουρα θα είναι πολύ ζεστό. Οι φωτογραφίες αδικούν το χρώμα γιατί είναι πιο γλυκό από αυτό που δείχνουν. 
  • Πλέκεται πολύ γρήγορα. Επειδή το νήμα είναι χοντρό, το πλεκτό παίρνει ύψος αμέσως. Έφτασα μέχρι τα μανίκια μέσα σε 1 απόγευμα. 

Μειονεκτήματα: 
  • Το νήμα τελειώνει πολύ γρήγορα. Μέχρι στιγμής έχω χρησιμοποιήσει 6 κουβάρια, οπότε βγαίνει λίγο ασύμφορο οικονομικά (αλλά αξίζει τον κόπο). 
  • Επειδή το πλέκω μονοκόματο, δυσκολεύομαι (αρκετά είναι η αλήθεια) στην πλέξη τόσο πολλών πόντων στην ίδια βελόνα και γι αυτό πρότεινα την εναλλακτική λύση. 

Δεν ξέρω τι δυσκολίες θα αντιμετωπίσω ακόμα, αλλά με τη βοήθεια της Δέσποινας θα τα καταφέρω. 
Τα υπόλοιπα την επόμενη φορά. Μέχρι τότε..... 

Να περνάτε καλά.  

Τρίτη 12 Νοεμβρίου 2013

Τα κατορθώματα της κόρης μου

Την Τετάρτη στις 6 του μήνα, έκλεισε τα 3

Τη λένε Στεφανία και είναι η μονάκριβή μου κόρη, το στολίδι του σπιτιού μου, το παρεάκι μου, η ζωή μου όλη.

Κατά καιρούς μου έχει πετάξει διάφορα κουφά, καθότι η γλώσσα της πάει ροδάνι. Άλλες φορές γελάω και συγκινούμαι με την αθοώτητά της, μερικές φορές έρχομαι σε δύσκολη θέση γιατί δεν ξέρω τι να της πω, άλλες φορές προβληματίζομαι, αλλά πάντα απολαμβάνω κάθε της λέξη, κάθε της γκριμάτσα. 

Τα περισσότερα από τα μαργαριτάρια της, τα έχω ξεχάσει - ο σκληρός δίσκος του μυαλού μου είναι γεμάτος από τις υποχρεώσεις και τα θέματα της καθημερινότητας - και συνειδητοποιώντας πόσο γρήγορα περνάει ο καιρός και πόσο γρήγορα μεγαλώνει το βλαστάρι μου, σκέφτηκα να προσθέσω μια καινούργια σειρά θεμάτων στο blog μου με πρωταγωνίστρια τη Στεφανία. 

Έτσι θα κρατήσω ένα "αρχείο αναμνήσεων" για μένα και για εκείνη (χωρίς να ζορίζω το μυαλουδάκι μου να τις χωρέσει όλες) και αρχίζω από τις σημερινές ατάκες της: 

1. Κατεβαίνοντας από το σπίτι για να μπούμε στο αυτοκίνητο και να πάμε εκείνη στον παιδικό κι εγώ στη δουλειά, βρήκαμε το αυτοκίνητο μούσκεμα, λόγω της βροχής 
Στεφανία: Μαμαααά, ποιός έπλυνε το αυτοκίνητο? 
Εγώ: Η βροχή μωρό μου!!! (Γιατί άμα περίμενε να το πλύνω εγώ, ζήσε Μάη μου......) 

2. Γυρνώντας από τον παιδικό, συζητάμε και λέμε πως περάσαμε τη μέρα μας. 
Εγώ: Τι φάγατε σήμερα μωρό μου? 
Στεφανία: Πατατούλες με μοσχαράκι (πάλι καλά, όταν είχανε αρακά, μου είχε απαντήσει : μπαλάκια πράσινα) 
Εγώ: Ποιο φαγητό σου αρέσει πιο πολύ απ' όλα ? 
Στεφανία: (Το σκέφτεται για λίγο και απαντάει γεμάτη σιγουριά) Η τούταααα!!! (τούρτα) 

Μου βγήκε γλυκατζού η άτιμη!!!!! 


Αυτά προς το παρόν. Σας προειδοποιώ: Θα έχει και συνέχεια χιχιχιχιχι ....


Φιλιά πολλά. Να περνάτε καλά κι εμείς ..... καλύτερααααα